هوشنگی: کاظم کاظم
کاظم: چیه؟
هوشنگی: ببین من یه فکری به سرم زده؟
کاظم: سرت درد می کنه حالا؟
هوشنگی: نه ، تو درت سرد می کنه؟
کاظم: نه ، هوا که گرمه
هوشنگی: پس گوش کن ببین چی میگم..
کاظم: بالاخره گوش کنم یا ببینم؟
هوشنگی: نمی خواد اصن نمی گم!
کاظم: چند بار می گی یه بار گفتی فهمیدم دیگه!
هوشنگی: من که اصن نگفتم هنوز، چی می گی؟
کاظم: خودت چی می گی؟؟
هوشنگی: من می گم بیا امروز که داریم می ریم خونه ، تو یه لواشک بگیر من یه نوشابه قوطی ، نص نص بزنیم
کاظم: کدومشو اول نصف کنیم؟
هوشنگی: لواشکَ رو
کاظم: خب کدوم نصفش میشه مال من؟
هوشنگی: نصف بزرگش میشه مال تو ، نصفِ بیشترشم مال من!
کاظم: قبول!
هوشنگی: نوشابه رو هم بعدش روش می زنیم بشوره ببره..
کاظم: کجا ببره؟
هوشنگی: تو جنگل ببره!
کاظم: ببر هم که خطرناکه و جنگل هم که خیلی راهه..
هوشنگی: نه، جنگل خیلی درخته و خیلی حییونه ، خیلی راه نیست!
کاظم: آره، حواسم نبودَصَن..
هوشنگی: خب پس پایه ای تئوریمونو عملی کنیم؟
کاظم: نه دیگه سخت شد! به نظرم همون لواشک و نوشابه قوطی رو بگیریم بره..
هوشنگی: خب منم منظورم همینه دیگه!! اعصاب میزنی چرا؟؟
کاظم: خب باشه ، اصن برای اینکه دعوا هم نشه می خوای نوشابه رو نص نص کنیم یه نصفِ کمترشو من می خورم یه نصفِ کمترشو تو! که مساویشه..
هوشنگی: خب!
کاظم: خب.
