November 24, 2008

سوانح سپوختگی

صبح شده ، از خواب بیدار می شوی ، دولت نیمه- شل ، نیمه- سفت است.

دخترک نیمه عریان ، که فقط پیراهن تو را به تن دارد ،  در آشپزخانه مشغول درست کردن نیمرو است و در حال و هوای خودش آهنگی زمزمه می کند..

در چهار چوب در می ایستی ، یک دست به دیوار و دست دیگرت ،  در شورتت است و مثل وقتی که در کیسه آجیل دنبال آخرین دانه ی پسته می گردی ، حرکت می کند و می چرخد.

او را طوری ورانداز می کنی که انگار  بار اول است دخترک را دیده ای .

 ناگهان از منطقه شورتت پیغامی در یافت می کنی : ولم کن! دست از سرم بردار!

دست از سرش بر می داری و به دخترک ، از پشت نزدیک می شوی!

دخترک از خدا بی خبر ، فکر می کند کسی لوله ی هفتیرش را پشت او گذاشته و هر لحظه آماده شلیک است!

با عکس العمل سریعی بر می گردد و دستش زیر ماهی تابه ی روغن داغ می خورد و ماهی تابه را می بینی که به هوا پرتاب می شود.

ولی تنها تصویری که برایت تداعی می کند ، تصویر بچه ی آینده ات است که با ذوق به هوا پرتابش می کنی!

تمام روغن روی دخترک میریزد و فریادش به هوا می رود و تو که هیچی نمی فهمی! فکر میکنی ذوق زده شده و بدون تعجیل ،  جای خالی را با عضو مناسب پر می کنی و عبور را بر مرور ترجیح می دهی.

یک ساعت بعد :

الو ..

-          بعله؟

بیمارستان سوانح سپوختگی؟

-          اشتباس